Question:
Ik vind het soms lastig dat als mijn verslaafde partner (de Papa van onze zoon) chaggie is en dat z’n weerslag heeft op onze zoon. Er zijn momenten dat onze zoon dan ook enorm dwars kan gaan doen.
Heb je tips om daar mee om te gaan?
Answer:
Kijk goed naar de signalen die je zoon geeft. Wat zegt dat over de situatie?
Lees verder
Question:
Heeft corona iets met verslaving te maken?
Answer:
Nou… van alles! In ieder geval met zelfzorg!
Dit is deel 03 uit een mini-serie over Corona, Verslaving en Afhankelijkheid. Of je nou corona-patiënt bent of niet: wat betekent deze situatie voor jou of jouw partner?
Vandaag gaat vooral over zelfzorg…
Question:
Heeft corona iets met verslaving te maken?
Answer:
Nou… van alles!
Dit is deel 02 uit een miniserie over Corona, Verslaving en Afhankelijkheid. Of je nou corona-patiënt bent of niet: wat betekent deze situatie voor jou?
Question:
Heeft corona iets met verslaving te maken?
Answer:
Er zijn best een paar aspecten die meespelen bij verslaving en de rare veranderingen die er ineens in onze maatschappij optreden doordat we een (lang verwacht maar toch ineens nieuw) virus tegen komen.
Op Nieuwsuurn(zie hier)* was een interessant stukje over de aanpak van verslavingsgevoelige jongeren. (want laten we even duidelijk zijn: een hoop van die kids heeft best een hoop gebruikt maar is echt nog niet gelijk verslaafd… niet lichamelijk in ieder geval)
Deze nieuwsuur is voor opvoedende ouders moeite van het kijken waard.
Cannabis begint het te winnen van zwaar drinken, zegt het CBS. Nou is dat natuurlijk het vergelijken van appelen met peren en als je zou moeten kiezen tussen de twee dan mag je jezelf in de handjes knijpen als je kind blowt in plaats van zwaar drinkt. Misschien welk eens iets om het eens over te hebben met de kids. Waarom dat aantrekkelijk is, waarom slank zijn belangrijker is dan de kans op ziekte en hoesten in de morgen. Waarom stoer zijn wezenlijker is dan goed kunnen proeven en ruiken… Ik weet het niet.
Lees verder
Image via Wikipedi
Waarom is dat nou zo’n aparte periode in de verslavingszorg?
Als we ervan uitgaan dat veel mensen die neigen naar een afhankelijkheid van alcohol of andere drugs ertoe neigen om hun gevoelsleven ook in de hand te houden met het gebruik, dan weten we dus eigenlijk al zeker dat zij sommige dingen gewoon niet zo vlot in de gaten zullen hebben omdat zij er niet op hebben hoeven te letten. Als je immers een downer achter de hand hebt dan hoef je minder op te letten dat de druk emotioneel wat aan het oplopen is. Om maar ‘ns even terug te grijpen op het “good old Freudiaanse stoommachine model” (al z’n beperkingen incluis): als je een stoommachine hebt met een veiligheidsklep, dan hoef je minder goed op de druk in het systeem te letten dan wanneer je een machine hebt die gelijk ontploft als de druk te groot wordt.
Lees verder
zeggen collega’s wel op hun sites.
En dat is gewoon echt een harde leugen waarvan ik zou willen dat ie waar was
Je leest die reclame op een site en je denkt: “Daar!.. Dáár moet ik zijn want dáár is zekerheid te vinden!”…
en misschien geef je er zelfs geld aan uit dat je eigenlijk niet hebt… Het gebeurt regelmatig dat ouders kapitalen uitgeven voor hun kinderen om de zekerheid te zoeken dat ze nu eindelijk echt zullen “stoppen”. Of misschien ga je er voor jezelf naartoe en laat je de maatschappij meebetalen door te doen alsof je daar behandeld wordt…
Een aardig animatiefilmpje dat laat zien hoe tolerantie uitwerkt op een leven, en hoe top-ervaringen het leven daarna er wat vlak en saai laten uitzien.
Dus als je anderen wilt laten zien hoe jij je voelt… of als je iemand wilt waarschuwen voor iets dat jij ziet gebeuren… of als je wilt laten zien hoe moeilijk het voor jou is om te moeten aanzien wat er met het wezen(tje) van de verslaafde gebeurt…
Geef dan de URL naar dit Youtube filpmje.
Of kijk samen en praat erover wat dit vogeltje beleeft…
Lees verder
maar je zegt niks over starten?…
oeps, daar is wat weggevallen…
Ik kreeg een vraag dat in de vorige post eigenlijk gemist wordt waar je dan moet beginnen… Ik heb dat in de oorspronkelijke al bijgeplaatst maar als je ‘m ook gemist hebt: hier nog even de aanvulling op de post. Lees verder
Het onderwerp “je moet stoppen!” (of minderen) bij een verslaving die door de ‘eigenaar’ niet (h)erkend wordt is bijna altijd volledig nutteloos. Daardoor ontstaan vrijwel altijd meningsverschillen waardoor mensen zich vooral gaan ingraven in de loopgraven waarmee vaak vooral het verzet tegen de beoordeling “verslaafd” op de voorgrond komt …en het belangrijkste onderwerp uit de aandacht blijft: “what the F… moet ik doen met mijn leven zonder mijn ‘middel’. Wat moet ik doen met mijn energie en tijd zonder mijn trucje om mijn leven leuk, interessant, spannend, expressief, geil, mooi, warm, rustig, spiritueel, kalm of positief te maken? Hoe kan ik het middel leren zien als wat het is: eigenlijk vrij oninteressant voor levenskwaliteit op de langere termijn. Ook al maakt de verslaving dat het dus belangrijk voelt.. maar dat is wat verslaving doet…
Het uitsluitend richten op “niet-gebruik” werkt niet en dat heeft drie redenen Lees verder
Een verslaving ontwikkelt zich vanzelf als je eenmaal een kritisch punt gepasseerd bent. Als omgeving zie je dat gebeuren en je staat er naar te kijken en je vraagt jezelf of je wat moet doen, wat je dan moet doen. Dan is het belangrijk om als omgeving na te denken over jouw eigen grenzen en het vast houden daarvan. Er is namelijk genoeg goeie wil, daar ontbreekt het niet aan, aan alle kanten niet. Mensen doen vaak echt hun stinkende best maar op de verkeerde manier zodat het telkens weer niet lukt. En dat is juist hetgeen waar je als omgeving zo moe van wordt en waardoor het geduld wordt verloren.
Het is toch erg dat kinderen zichzelf in een coma drinken. Dat moet je toch gewoon verbieden
Dat zou je denken, ja. Dat vond de politiek dus ook. Ze hebben de leeftijd voor het kopen van alcohol omhoog getrokken naar 18 jaar.
Enig idee wat daarvan de resultaten zijn?
We mogen natuurlijk nog niet met definitieve conclusies komen want het is nog kort maar de eerste tekenen zijn bepaald niet positief gebleken. Lees verder
Nee, niet dat gesprek over de dingen die je allemaal kunt met de geslachtsorganen en de macht en de prettige gevoelens die dat kan geven (en alle misverstanden die daardoor kunnen ontstaan). Nee, ik heb het over het gesprek na de eerste keer dat je het gebruik van jouw kind uit de hand hebt zien lopen.
Tè stoned, tè wappie, tè bezopen, tè… (En waar jij “te” wilt leggen dat is aan jou als opvoeder).
Kinderen zullen jouw grenzen uitproberen. Zeker wanneer het lastig voor je is om die aan te geven en zeker ook wanneer jij ze te vroeg stelt. En hopelijk in hun puberteit.
En grenzen onderzoek je als kind voornamelijk op de plekken die niet zo duidelijk zijn aangegeven, lees: de onderwerpen waar niet zo makkelijk over werd gesproken en die alleen het gedrag van jouw opvoeders hebben als richtingaanwijzer.
Lees verder
de gezamenlijke maaltijd
Het korte antwoord is: ja! …Maar dan wel echt, inderdaad.
En niet zo’n feestje waarbij iedereen doet alsof z’n neus bloedt onder het genot van kerstkransjes en lauwe kruidenwijn. Want dan gaat het waarschijnlijk niet lukken, nee.
Een kerstfeest waarbij iedereen mag zijn wie ie werkelijk is en waar iedereen verantwoordelijk is voor de eigen rollen in dat kerstfeest, dat iets dat uitstekend haalbaar is als er heldere afspraken zijn en iedereen voor zichzelf zorgt dat je daarop let.
Nauwkeuriger gezegd: als je verslaafd bent dan ben je verantwoordelijk voor je eigen verslaving en wanneer je houdt van iemand met een verslaving dan ben je verantwoordelijk voor je eigen grenzen. Lees verder
Er zijn een aantal dingen die de omgeving van een verslaafde mag weten over verslaving. En dit is niet leuk om te lezen maar enorm belangrijk om goed te onthouden.
Verslaving is een patroon, een chronische aandoening in het emotionele leven en in het brein die zorgt ervoor zorgt dat er in de relaties en in het leven en werk van de verslaafde een patroon ontstaat dat langzaam steeds verder uit de hand loopt. De behandeling ervan moet je dan ook niet zien als de behandeling van een simpel griepje. Het is een patroon dat steeds op kan treden. Telkens weer en het wordt ofwel steeds meer ofwel steeds minder. “Over” zal het nooit zijn. Een brein vergeet slecht en ook als is op een gegeven moment het gebruik van de verslaafde misschien tijden lang nul of gecontroleerd blijft, het patroon gaat omhoog of omlaag of het blijft op een zelfde niveau hangen.
Lees verder
Op een gegeven moment kom je er achter dat jouw kind blijkbaar “drugs gebruikt”.
Dit gebeurt een hóóp ouders. Want het uitproberen van drugs is iets wat inmiddels bijna meer kids wèl, als niet doen. Dus ga er gerust van uit dat het ook jou overkomt en bereid je voor. Belangrijk is om de reflex te onderdrukken dat “dit gelijk moet stoppen!”. Maar vertel jouw kind eerst wat deze ontdekking met je doet. Dìt is namelijk een gouden moment om de band met jouw kind te verstevigen of om die band juist naar de knoppen te helpen.
Mijn tips voor zo’n gesprek: Lees verder
Het is oh. zo makkelijk(!) om een kind te laten zeggen dat ie nooit zal drinken, slikken, spuiten, roken. Maar het gesorek sloeg nergens op en jouw kind heeft totaal niet het gevoel dat er daadwerkelijk iets gezegd is over verslaving, anders dat zij zich hebben bezig gehouden met de vraag: “hoe zorgg ik ervoor dat papa, resp. mama niet zo opgefokt doet, hoe krijg ik die zo snel mogelijk rustig.
Daarom ben ik benieuwd naar JOUW ideeën… Lees verder
Heel veel pubers experimenteren met drugs en alcohol in hun puberteit. En ja, soms gaat dat mis maar veel vaker gaat dat goed. Met name als er voldoende voorwerk is gedaan in de zin van het opbouwen van zelfwaarde, een realistische hoop op levensgeluk doordat het kind zichzelf als jong mens de moeite waard vind en niet alleen maar op prestaties of looks wordt gewaardeerd. Met name als er voldoende aandacht is besteed aan zelfzorg.
En natuurlijk zetten kids zich soms af tegen hun ouders en lijkt het dan even alsof pubers niets van hun ouders zullen willen aannemen, maar als je beter en daaronder kijkt, dan vinden kinderen de mening van hun ouders wel degelijk belangrijk. Als ze maar niet te veel redenen hebben gekregen om zich daar op een onhandige manier tegen af te zetten.
We beginnen als pubers weer duidelijk minder te drinken in Nederland
Waar een paar jaar terug de 13-jarig nog in 80% en de 14-jarigen 90% van de gevallen wel eens wat dronk is dat afgelopen jaar teruggebracht onder de 30% voor 13-jarigen en onder de 50% voor 14 jarigen. (Wilma Vollebergh onderzoeker UU)
Dat is natuurlijk een spec-ta-cu-laire daling in 10 jaar!
Dat is een daling gaan we terugverdienen in decennia waarin toch minder verslavingen zullen ontstaan (jeugdig gebruik geeft een grotere verslavingskans). Dat zijn een hoop breintjes die niet extra belast zijn met alcohol terwijl die breintjes nog niet uitgerijpt waren. Dat is minder agressie-problematiek en mogelijk zelfs minder alcohol-veroorzaakte depressies.
Lees verder
Integrative Addiction Coaching: PraatmetHans.nl 