De kinderpsychologe en alcoholspecialiste Mireille de Visser, werkzaam bij de polikliniek Jeugd en Alcohol van het Reinier de Graaf Gasthuis te Delft doet een oproep in het onderwijsblad van de Algemene Onderwijsbond.
Ze vraagt extra aandacht van de docenten in het voortgezet onderwijs om, juist op maandagochtend, aandacht te hebben voor alcohol en drugs gebruik in het weekend. Er wordt zelfs gepleit voor inspecties die zowel in de klas als buiten de scholen zouden moeten plaatsvinden (zowel in de klas als buiten de scholen).
Controle of aandacht?
Natuurlijk ben ik ervoor dat docenten zich bewust zijn en opletten of de leerlingen naar alcohol stinken. Bloeddoorlopen ogen en het onvermogen om op te letten in de klas worden natuurlijk door alcohol of cannabis of andere drugs. Moet daarvoor dan gelijk een controle gestart worden? Ik zou veel liever zien dat ouders die verantwoordelijkheid op zich nemen.
Uiteraard moet iemand worden aangesproken als ie als een dweil in de bank hangt of als ie zich onbeschoft gedraagt omdat ie door alcohol ontremd is.
Natuurlijk moet erover gesproken worden als slechte resultaten, grote monden en spijbelen zichtbaar in de klas. En uiteraard moet er dan ook wel even bedacht worden dat dergelijke dingen heel goed een signaal kunnen zijn van alcohol- of drugs gebruik. En dat regelmatig gebruik van alcohol en andere drugs, met name in een zich ontwikkelend brein in de hand kunnen werken dat er sprake gaat zijn van een verslaving…
…
Maar controles?
De kop “Alcoholcontroles in de klas | Telegraaf.nl [binnenland]” is natuurlijk wel veelzeggend en haalt een stuk van de nuance weg. En in extremere gevallen waar het normaler is geworden om te gebruiken tijdens de les, kan het nodig zijn om een cultuur verandering teweeg te brengen. Maar ik ben nooit zo kapot van controle. Controle oefent vaak vooral de creativiteit om te ontduiken. Dat zien we in de wieler-‘sport’
…
Maak er een gespreksonderwerp van
Veel belangrijker is m.i. dat men door krijgt wat de kosten eigenlijk zijn van overmatig gebruik. Hoe groot en vervelend de gevolgen zijn van verslaving (tot nu toe biologisch toch een behoorlijk levenslang gegeven als je het jezelf eenmaal op de hals gehaald hebt). Start eens wat gesprekken over de vraag hoe wonderlijk het eigenlijk is dat we geen gezelligheid meer lijken te kunnen bereiken zonder alcohol of dope.
Nee, ik ben niet van de blauwe knoop maar ik vind het jammer als ik hoor dat het in sommige klassen normaler is om niet meer zo goed te weten wat er gebeurd is dan dat je nog herinneringen hebt aan een gezellige avond.
Haal een paar sprekers in huis die zinnig kunnen praten over gebruik en over plezier en genot. Maak er een discussie van en probeer daar cultuurveranderingen mee te bewerkstelligen. En als we dan toch een beetje aan de oorzaak bezig zijn: vraag opvoeders om hun rol als verantwoordelijken te nemen (ook in het voorbeeld inderdaad). Dat zet veranderingen in gang op een langere termijn dan “de maandagochtend”.
…
Als we nou, naast metaaldetectiepoortjes ook nog bloed- en urineproeven moeten gaan uitdelen, als we wangslijmvlies en blaastesten en bloedcontroles moeten gaan doen om de sfeer acceptabel te houden op school…
(zou ik oud worden misschien? of wil ik gewoon niet dat dat nodig zou moeten zijn… ik hoop op het laatste).
Eens? Niet eens? Vragen? ik hoor het graag:
Praat eens met Hans .. *klik*