De doe-aanpak van de 3 A’s

Question: Waarom zijn emoties belangrijk bij zelf-regulatie?
Answer:
Ik kan het niet vaak genoeg herhalen:
Het terugbrengen van problematisch gebruik met de ‘oplossing’: “ik moet gewoon nooit meer drinken” is niet méér dan een korte termijn ‘emotruuk’ om niet verder te hoeven kijken naar de -meestal pijnlijke- redenen waarom je telkens weer wèl hebt willen gebruiken (ook al wilde je dat achteraf niet).

---

Je kunt de onderliggende Behoefte naar het middel van jouw keuze vrijwel altijd weer terugbrengen naar een optelsom van redenen die telkens vallen onder één van de twee kopjes:

• Je wilt wèl iets beleven (met behulp van gebruik)… Wat wèl?
• Je wilt iets níet voelen (met behulp van gebruik)?… Wat nìet?

En het is belangrijk om die behoeftes op een rij te zetten omdat het náást de biologische verslaving nòg een reden is die het gebruik (soms) aantrekkelijk maakt.

Wat wil ik niet voelen (want anders moet ik er iets mee doen), Wat wil ik wel voelen (zonder dat ik daar veel voor wil doen).

Dat klinkt natuurlijk wat ‘veroordelend’ maar zo is het niet bedoeld. Gevoelens ontstaan nou eenmaal naar aanleiding van een situatie of een gebeurtenis of contact…

---

De basis van gevoelens

actuele situatie
behoefte
cognitieve keuze
doen
–Afscheid
–Alternatief Gedrag
-Actieve Acceptatie
herhalen, herhalen, herhalen…

Gevoelens ontstaan nou eenmaal omdat je iets ziet of niet ziet, iets hoort van iemand of niet hoort van iemand, omdat je iets meemaakt of omdat je iets al te lang niet meer hebt meegemaakt… Gevoelens ontstaan door wat er om je heen gebeurt in jouw ogen. Hier komt het belang om de hoek van jouw gedachten over wat er gebeurt. Maar dat komt wel met beperkingen. Je kunt de gebeurtenissen in je leven een kleur geven, je kunt ze ontkennen of te groot maken waardoor er gevoelens ontstaan. Maar gevoel kan je niet ‘maken’ door te denken. Denk jezelf maar eens gelukkig, nu…

De enige andere manier om gevoelens te laten ontstaan (of verdwijnen) is chemisch… ‘Uppers’ voor energie, ‘Downers’ om rust te laten ontstaan, ‘Trippers’ om de wereld anders te zien en alles daartussen.
Geweldig, als dat medicijnen zijn die goed worden ingezet, leuk als dat genotsmiddelen zijn die leuk worden ingezet. Maar vervelender wordt het, als we vervelende gevoelens wegwerken, die we maar beter wèl zouden kunnen voelen omdat ze ons in actie-modus zouden zetten. Vervelend wordt het ook, als we lekkere gevoelens laten ontstaan zonder dat we geleerd hebben wat we kunnen doen om die te laten ontstaan. Daar zit de kern van emotionele afhankelijkheid naast eventuele biologische verslaving.

Regelmatig of misschien overmatig middelengebruik wordt op zo’n manier vaak een truc om ons gevoelsleven plat te strijken (of het juist even lekker los te gooien).

---

De vier A’s van een Actieve Aanpak

Als je daar wat beter naar kijkt, dan is er om middelen-gebruik op te vangen telkens weer een Actieve ‘DOEN-aanpak’ gewenst (en niet ééntje van “niet doen”).
Als geheugensteuntje gaat het daarbij telkens om drie A’s:

1. Afscheid van het gebruik: Ik ga nu niet gebruiken om met deze situatie om te gaan (beter gezegd: om met het gevoel -van binnen- om te gaan dat deze situatie -buiten- mij geeft)
2. Welke Alternatief gedrag moet ik vinden voor het beleven (uitleven?) van de behoefte? Wat zou ik willen kunnen (zonder gebruik)?
   Waarschijnlijk kom je dan ook dingen tegen die je nooit hebt hoeven bedenken of nooit hebt hoeven doen doordat je dat gevoel altijd weg gebruikte of middels gebruik mogelijk maakte. Dus het is waarschijnlijk dat je tegen komen dat je dingen zult moeten doen om:
   • aanleren om dat alternatief te gaan kunnen in de toekomst. De dingen die je in één keer kon met gebruik (leek te kunnen door gebruik) vragen vaak wel een leer-traject
     het aardige is dat het aanleren ook al wel een hoopvol gevoel kan geven als je het doet, niet als je alleen maar bedenkt dat je het zou moeten gaan kunnen…
3. Wat zul ik actief moeten Accepteren en laten bestaan?
   Dus: wat zal ik accepteren in het heden of in het verleden (belangrijk verschil) zodat ik het dus niet meer hoef te bevechten of te verdoven.
   Het helpt om jezelf richten op de lichamelijke kant van het gevoel dat jij wilt accepteren. Voel het in je biologische ‘ademapparaat’ (van je neusbrug tot je staartbotje en alles wat daar omheen zit om de adembeweging te doen)
   • afleiding hoor bij acceptatie af-en-toe. Want het kàn heel goed zijn dat het accepteren me even te veel wordt af en toe, daar mag ik grenzen in aanbrengen, dan mag ik mezelf even afleiden met andere leuke dingen (niet met gebruik), andere heftige dingen die het gevoel overschreeuwen (niet met gebruik) of andere contacten die me op andere gedachten brengen even. Straks ben ik wel weer in staat om verder te gaan met accepteren

 

Hans West

Integrative Addiction Management (individuele en partner coaching) sinds 1996. Als je geen zin hebt om in de boeken terecht te komen als “verslaafde”, als je wilt dat ik langs kom bij jou i.p.v. je te moeten aanmelden bij instanties… Als je jouw leven zelf in de hand wilt gaan nemen.

(aanvullende theorieën te vinden op West-coaching.nl*)

Mijn vraag aan jou:

Als jij iets hebt gehad aan dit artikel, of jij weet iemand die hier iets aan zou kunnen hebben: gebruik dan de social media sharing-buttons hier beneden om het onder de aandacht van mensen te brengen die er óók iets aan zouden kunnen hebben.
En als jij zelf denkt: “hmmm…” neem gerust even contact op*, je zit nergens aan vast

---

Als je hierover meer wilt weten of als je het hier wat uitgebreidere over wilt hebben met me, laat het me even weten:

Naam of nickname

E-mail(vereist)

mocht je een opmerking hebben:

Verstuur

Δ

…als je eens (eventueel anoniem) wilt praten
bij een kopje thee of koffie?..
dat kan!*

---

Zelf aan de slag?: Praat eens met Hans .. *klik hier*

Of -als gezegd- drink eerst eens samen met Hans een kopje koffie* om je te informeren?

• Zie FAQ’s •

• Gratis en zonder verplichtingen •

zelfs geen emailadres als je niet wilt 🙂

Last van verslaving? PraatmetHans .nl