Abstinentie?

Voorop gesteld: “Die abstinentie-boodschap van de verslavingszorg, die jaagt mensen vooral wèg!”

Is dat nou werkelijk altijd nodig, abstinentie?

Nou, NEE!

Hoe graag mensen die zelf de controle hebben verloren over hun alcohol gebruik, over hun cocaïne gebruik, hun ‘party’-drug gebruik, hun cannabis-inname de aandacht naar het middel laten gaan in plaats van naar hun levenskwaliteit. Hoe graag de mensen die (mogelijk een terechte) angst hebben dat hun man/ vrouw/ kind/ ouder de controle zal verliezen zullen zeggen dat je jezelf “voor het middel moet beschermen” (en dan gelijk ook maar de hele maatschappij moet beschermen tegen deze levensgevaarlijke drugs)
Wat de politici ook zeggen die stemmen willen hebben en dus graag de verslaafden gebruiken als iets om hun kiezers angst mee in te boezemen zodat je op hun zal stemmen, alle wetenschappelijke onderzoeken overboord gooiend.

Middelen bestaan al heel lang in allerlei culturen en er zijn miljoenen gebruikers die in minstens 90% van de gevallen hun middelengebruik zelfstandig controleren.

Ook bij de AA glijdt 98% uit (! -hun eigen onderzoek-)
het draait er niet om dat je niet uit glijdt…
het gaat er om dat je zo snel mogelijk weer opkrabbelt!

En ik besef dat dit géén makkelijke boodschap is voor veel mensen. Ik besef met dat veel mensen hier iets anders horen dan dat ik zeg…

Zeg ik hiermee dat uitglijdeer zonder risico zijn?
Nee!

er gebeuren soms hele erge dingen tijdens uitglijders (één van de redenen waarom schade-beperking in het uitglij plan is opgenomen) …maar abstinentie als enige optie bieden maakt dat mensen vaak zelf langer blijven ‘doorklooien’ en dus niet van hun blinde vlekken leren en dat is ook (levens)gevaarlijk! Want hoe kan ik rekening houden met hetgeen ik niet zie omdat het precies in mijn blinde vlek zit.

Zeg ik daarmee dat je niet naar de AA moet gaan? Zeg ik daarmee dat je maar gewoon moet dóór gebruiken?
Nee!

Als je jezelf eigenlijk al bewezen hebt dat gereguleerd gebruik voor jou echt niet meer mogelijk is (je hebt het ècht geprobeerd en het lukte echt niet) dan is dat waarschijlijk onzin om het weer een keer te proberen.

Als de AA voor jou een groep mensen is die je (h)erkenning, steun en structuur geeft, en daarmee heb jij jouw levenskwaliteit verbeterd? Vooral regelmatig blijven gaan tot je iets anders hebt gevonden in je leven. Zeker blijven doen!

Maar is abstinentie de enige weg en de enige mogelijkheid?
Nee!

Natuurlijk, voor mensen die het niet gelukt is om zichzelf te reguleren. Voor hen is het vaak de makkelijkste manier (hoe moeilijk ook!) om voor abstinentie te kiezen.

Betekent dat dan dat ik eigenlijk niet zo veel hoef te veranderen aan mijn gebruik?
Natuurlijk wel!

Ik zeg niet dat verslaving niet bestaat. Als er een rood lampje gaat branden op je dashboard dan moet je wel naar de garage (of zelf leren sleutelen). Ik zeg vooral dat de ANWB weghulp niet de enige optie is (namelijk: in ontkenning door blijven rijden tot er grotere problemen ontstaan)…

Het gaat om “Integrative Addiction Management“!

Ook al zijn er managers die niet zo veel doen (ik weet het: slechte voorbeelden bestaan), de meeste managers die weten uit ervaring dat dat managen soms best héél hard werken is (niet voor niets lopen er best veel managers en bedrijfseigenaren met rond met een gebruiksniveau… dat best een rood lampje verdient).
Je hoort me niet zeggen dat er niks hoeft te gebeuren, dat het geen aandacht nodig heeft. Maar je hoort me wèl zeggen dat er oneindig veel wegen naar Rome leiden, en dat abstinentie niet de enige is!

Gewoon een handvol posts uit een search op deze site naar “abstinentie”:

Laat me je helpen als jij of jouw partner, jouw kind of jouw ouder hier mee worstelt.
Neem hier contact op
Want in alle geval wens ik je levenskwaliteit!!!
Hans