Dit is blogpost deel 5 die gaat over het probleem: “dat iemand voor verslaving in therapie gaat, dat dit eigenlijk goed gaat en dat er dan binnen een jaar een echtscheiding plaats vindt…”
Ik geef 5 dingen waar je samen op zou kunnen letten, bij jezelf,, bij jouw partner, of misschien bij één van jouw vriend(inn)en.
Dit is blogpost deel 4 die gaat over het probleem: “dat iemand voor verslaving in therapie gaat, dat dit eigenlijk goed gaat en dat er dan binnen een jaar een echtscheiding plaats vindt…”
Ik geef 5 dingen waar je samen op zou kunnen letten, bij jezelf,, bij jouw partner, of misschien bij één van jouw vriend(inn)en.
Dit is blogpost deel 3 die gaat over het probleem: “dat iemand voor verslaving in therapie gaat, dat dit eigenlijk goed gaat en dat er dan binnen een jaar een echtscheiding plaats vindt…”
Ik geef 5 dingen waar je samen op zou kunnen letten, bij jezelf,, bij jouw partner, of misschien bij één van jouw vriend(inn)en.
Dit is blogpost deel 2 die gaat over het probleem: “dat iemand voor verslaving in therapie gaat, dat dit eigenlijk goed gaat en dat er dan binnen een jaar een echtscheiding plaats vindt…”
Ik geef 5 dingen waar je samen op zou kunnen letten, bij jezelf,, bij jouw partner, of misschien bij één van jouw vriend(inn)en.
Een quote die je in sommige verslavingsbehandelingen nog wel eens tegen komt:
Verslaving is net als zwangerschap, je kunt niet een beetje verslaafd zijn, net zomin als je een beetje zwanger kunt zijn.
Los van het feit dat dit laatste nonsense is… daar is namelijk onze wetgeving rond abortus op gebaseerd(!).. is dit statement gewoon niet waar! Lees verder
maar je zegt niks over starten?…
oeps, daar is wat weggevallen…
Ik kreeg een vraag dat in de vorige post eigenlijk gemist wordt waar je dan moet beginnen… Ik heb dat in de oorspronkelijke al bijgeplaatst maar als je ‘m ook gemist hebt: hier nog even de aanvulling op de post. Lees verder
Het onderwerp “je moet stoppen!” (of minderen) bij een verslaving die door de ‘eigenaar’ niet (h)erkend wordt is bijna altijd volledig nutteloos. Daardoor ontstaan vrijwel altijd meningsverschillen waardoor mensen zich vooral gaan ingraven in de loopgraven waarmee vaak vooral het verzet tegen de beoordeling “verslaafd” op de voorgrond komt …en het belangrijkste onderwerp uit de aandacht blijft: “what the F… moet ik doen met mijn leven zonder mijn ‘middel’. Wat moet ik doen met mijn energie en tijd zonder mijn trucje om mijn leven leuk, interessant, spannend, expressief, geil, mooi, warm, rustig, spiritueel, kalm of positief te maken? Hoe kan ik het middel leren zien als wat het is: eigenlijk vrij oninteressant voor levenskwaliteit op de langere termijn. Ook al maakt de verslaving dat het dus belangrijk voelt.. maar dat is wat verslaving doet…
Het uitsluitend richten op “niet-gebruik” werkt niet en dat heeft drie redenen Lees verder
Regelmatig weten CEO’s en managers helemaal niet waar zij over na moeten denken met betrekking tot verslavingen in hun bedrijf.
Om een de discussie alvast een aanzetje te geven binnen bedrijven is hier een opzetje voor een het vormen van de gedachten rond een “getrapte aanpak binnen het bedrijf”.
Denk met elkaar eens na over:
Welke bedrijfspolicy is ten aanzien van gebruik en verslaving is opgesteld en vastgelegd?
Lees verder
The Sinclair Methode (TSM) is een hele andere insteek bij het denken over het behandelen van verslaving. Controversieel nog, dat is waar. Maar zeker niet onzinnig en inmiddels ook behoorlijk onderzocht sinds de 80-er jaren.
Het idee is simpel: neem een opiaatblokker (50 mg Naltrexon -of lieverNalmefene-) telkens net vóór dat je een middel gebruikt of jouw verslavingsgevoelige gedrag gaat doen. Daarmee voorkom je namelijk dat de al verslaafde nucleus accumbens nog verder tot verslaving geprikkeld wordt door de endorfines die vrijkomen door het uitvoeren van dat verslavende gedrag, bijvoorbeeld het drinken van alcohol, of het gokken, of de seks-in-het-kader-van-een-porno-verslaving.
De nucleus accumbens is de kern in het motivationele circuit van het brein die maakt dat het middel of het gedrag het zó belangrijk voelt, dat het zo ontzettend belangrijk voelt om te drinken/ gokken/ seksen dat je er geen weerstand meer aan kunt bieden -verslaving dus-. De Naltrexon (of liever Nalmefene -Selincro-) blokkeert het de uitwerking van het gebruik op het motivationele circuit, het rewardsystem, terwijl het tegelijkertijd wel de verslavende “input” krijgt. Door de mu-receptoren geblokkeerd worden door deze vorm van (de binding is immers veel sterker zodat zelfs bestaande opioïden uit de receptor geduwd worden. De werking van de alcohol -die ook via deze weg een sterk verhogend effect op de dopamine heeft- bereikt dus de nucleus accumbens niet.
Anders gezegd: je doet wat normaal de verslaving zou versterken maar die versterking van het gedrag treedt niet op. De positive reïnforcement van de drug wordt verminderd en vooral: de verwachtingsdrift van de Nucleus Accumbens wordt doorkruist. Je bent dus als het ware de verslaving farmacologisch aan het “ont-leren”.
Maar reken jezelf niet rijk: Lees verder
Laat ik het nogmaals héél duidelijk zeggen: ik ben geen arts en schrijf dus ook géén medicatie voor en ik raad altijd aan om medicatie via een behandelend arts te verkrijgen. Maar dit is natuurlijk net als bij streetdrugs. Je kan in (dure) campagnes zeggen tegen mensen: “Just say No!” en meet vervolgens het resultaat. En keer-op-keer blijkt weer: deze aanpak heeft erg, erg weinig resultaat. Je bereikt vaak veel meer door mensen te begeleiden als zij toch drugs willen gebruiken. Zo zijn er ook méér dan genoeg redenen om het toch liever zelf te doen en niet als “verslaafde” in de boeken terecht te komen. Dus als je reëel bent mag je verwachten dat er mensen zullen zijn die hun Naltrexon niet via hun arts aanschaffen. Voor deze groep, om ellende te voorkomen: Lees verder
Integrative Addiction Coaching: PraatmetHans.nl 