Over “tolerantie” en “de leegte in een leven”, zichtbaar door een simpel filmpje

Een aardig animatiefilmpje dat laat zien hoe tolerantie uitwerkt op een leven, en hoe top-ervaringen het leven daarna er wat vlak en saai laten uitzien.
Dus als je anderen wilt laten zien hoe jij je voelt… of als je iemand wilt waarschuwen voor iets dat jij ziet gebeuren… of als je wilt laten zien hoe moeilijk het voor jou is om te moeten aanzien wat er met het wezen(tje) van de verslaafde gebeurt…
Geef dan de URL naar dit Youtube filpmje.

 www.youtube.com/watch?v=HUngLgGRJpo

Of kijk samen en praat erover wat dit vogeltje beleeft…

Voor de omgeving van iemand met een verslaving is het handig om Push & Pull te kennen

Over Push & Pull bij verslaving

Een verslaving ontwikkelt zich vanzelf als je eenmaal een kritisch punt gepasseerd bent. Als omgeving zie je dat gebeuren en je staat er naar te kijken en je vraagt jezelf of je wat moet doen, wat je dan moet doen. Dan is het belangrijk om als omgeving na te denken over jouw eigen grenzen en het vast houden daarvan. Er is namelijk genoeg goeie wil, daar ontbreekt het niet aan, aan alle kanten niet. Mensen doen vaak echt hun stinkende best maar op de verkeerde manier zodat het telkens weer niet lukt. En dat is juist hetgeen waar je als omgeving zo moe van wordt en waardoor het geduld wordt verloren.

Gewoon verbieden tot 18 jaar, dat zal ze toch wel leren?

Question:?

Het is toch erg dat kinderen zichzelf in een coma drinken. Dat moet je toch gewoon verbieden

Answer:.

Dat zou je denken, ja. Dat vond de politiek dus ook. Ze hebben de leeftijd voor het kopen van alcohol omhoog getrokken naar 18 jaar.
Enig idee wat daarvan de resultaten zijn?
We mogen natuurlijk nog niet met definitieve conclusies komen want het is nog kort maar de eerste tekenen zijn bepaald niet positief gebleken.

Het tweede “lastige gesprek” met jouw kinderen (dat vaak niet gevoerd wordt)

Question: Hans, mijn zoon is straalbezopen/knetterstoned/überwappie thuisgebracht. Wat moet ik doen?

Answer: je eerste reactie geven als jouw(!) persoonlijke reactie en vervolgens snel het lastige gesprek gaan opstarten

---

Het “lastige gesprek” met de kinderen.

Nee, niet dat gesprek over de dingen die je allemaal kunt met de geslachtsorganen en de macht en de prettige gevoelens die dat kan geven (en alle misverstanden die daardoor kunnen ontstaan). Nee, ik heb het over het gesprek na de eerste keer dat je het gebruik van jouw kind uit de hand hebt zien lopen.
Tè stoned, tè wappie, tè bezopen, tè… (En waar jij “te” wilt leggen dat is aan jou als opvoeder).
Kinderen zullen jouw grenzen uitproberen. Zeker wanneer het lastig voor je is om die aan te geven en zeker ook wanneer jij ze te vroeg stelt. En hopelijk in hun puberteit.

En grenzen onderzoek je als kind voornamelijk op de plekken die niet zo duidelijk zijn aangegeven, lees: de onderwerpen waar niet zo makkelijk over werd gesproken en die alleen het gedrag van jouw opvoeders hebben als richtingaanwijzer.

Voor de omgeving van iemand met een goed geoefende verslaving

---

Er zijn een aantal dingen die de omgeving van een verslaafde mag weten over verslaving. En dit is niet leuk om te lezen maar enorm belangrijk om goed te onthouden.

Verslaving is een patroon, een chronische aandoening in het emotionele leven en in het brein die zorgt ervoor zorgt dat er in de relaties en in het leven en werk van de verslaafde een patroon ontstaat dat langzaam steeds verder uit de hand loopt. De behandeling ervan moet je dan ook niet zien als de behandeling van een simpel griepje. Het is een patroon dat steeds op kan treden. Telkens weer en het wordt ofwel steeds meer ofwel steeds minder. “Over” zal het nooit zijn. Een brein vergeet slecht en ook als is op een gegeven moment het gebruik van de verslaafde misschien tijden lang nul of gecontroleerd blijft, het patroon gaat omhoog of omlaag of het blijft op een zelfde niveau hangen.

Als jouw kind “drugs” gebruikt… Wat zeg je dan?

Als jouw kind “drugs” blijkt te gebruiken… Wat zeg je dan?

Op een gegeven moment kom je er achter dat jouw kind blijkbaar “drugs gebruikt”.

Dit gebeurt een hóóp ouders. Want het uitproberen van drugs is iets wat inmiddels bijna meer kids wèl, als niet doen. Dus ga er gerust van uit dat het ook jou overkomt en bereid je voor. Belangrijk is om de reflex te onderdrukken dat “dit gelijk moet stoppen!”. Maar vertel jouw kind eerst wat deze ontdekking met je doet. Dìt is namelijk een gouden moment om de band met jouw kind te verstevigen of om die band juist naar de knoppen te helpen.
Mijn tips voor zo’n gesprek:

#DurfTeVragen: Wat zijn de tips die jij hebt voor ouders als ze het met hun kind over verslaving willen hebben?

Het is oh. zo makkelijk(!) om een kind te laten zeggen dat ie nooit zal drinken, slikken, spuiten, roken. Maar het gesorek sloeg nergens op en jouw kind heeft totaal niet het gevoel dat er daadwerkelijk iets gezegd is over verslaving, anders dat zij zich hebben bezig gehouden met de vraag: “hoe zorgg ik ervoor dat papa, resp. mama niet zo opgefokt doet, hoe krijg ik die zo snel mogelijk rustig.

Daarom ben ik benieuwd naar JOUW ideeën…

Tips voor ouders om oog voor te hebben

Tips voor ouders

Heel veel pubers experimenteren met drugs en alcohol in hun puberteit. En ja, soms gaat dat mis maar veel vaker gaat dat goed. Met name als er voldoende voorwerk is gedaan in de zin van het opbouwen van zelfwaarde, een realistische hoop op levensgeluk doordat het kind zichzelf als jong mens de moeite waard vind en niet alleen maar op prestaties of looks wordt gewaardeerd. Met name als er voldoende aandacht is besteed aan zelfzorg.
En natuurlijk zetten kids zich soms af tegen hun ouders en lijkt het dan even alsof pubers niets van hun ouders zullen willen aannemen, maar als je beter en daaronder kijkt, dan vinden kinderen de mening van hun ouders wel degelijk belangrijk. Als ze maar niet te veel redenen hebben gekregen om zich daar op een onhandige manier tegen af te zetten.

---

Waarom drinken teens tegenwoordig minder?

We beginnen als pubers weer duidelijk minder te drinken in Nederland

Waar een paar jaar terug de 13-jarig nog in 80% en de 14-jarigen 90% van de gevallen wel eens wat dronk is dat afgelopen jaar teruggebracht onder de 30% voor 13-jarigen en onder de 50% voor 14 jarigen. (Wilma Vollebergh onderzoeker UU)
Dat is natuurlijk een spec-ta-cu-laire daling in 10 jaar!

Dat is een daling gaan we terugverdienen in decennia waarin toch minder verslavingen zullen ontstaan (jeugdig gebruik geeft een grotere verslavingskans). Dat zijn een hoop breintjes die niet extra belast zijn met alcohol terwijl die breintjes nog niet uitgerijpt waren. Dat is minder agressie-problematiek en mogelijk zelfs minder alcohol-veroorzaakte depressies.

Herkennen van middelengebruik (bij jouw kind)

Tips voor ouders

Vraag: Maar als je zelf nooit iets met drugs hebt gehad dan is het best lastig om te herkennen dat er iets aan de hand zou kunnen zijn op het gebied van drugs
Antwoord: Jee (Ja en Nee). Ja, je weet niks zeker (dus het draait om praten en vooral luisteren) maar ook Nee, er zijn we degelijk een aantal dingen waar je naar kunt kijken en waar je vragen over kan stellen.

Welke stappen zet je als ouder bij de verslaving van een kind

Vraag: Wat zijn de stappen bij verslaving van een kind

Je wilt je eigen kind niet kapot zien gaan…

Dus dan wil je doen wat je kan om dat te voorkomen. Maar het vervelende is alleen dat mensen daardoor vaak precies het verkeerde gaan doen. Daarom het volgende rijtje dat ik wel gebruik voor de training van ouders van (volwassen) kinderen met een verslaving.

Wat betekent het als je een “enabler” bent voor een verslaafde?

“Enabling” is een term die in de verslavingskunde gebruik wordt voor het onbedoeld(!) voeden van een proces van toenemende verslaving door het gebruik “mogelijk te maken”. Meestal met de beste bedoelingen en uit liefde maar soms wordt wel de quote begrijpelijk:

Enabling is “loving someone to death”… literally

Dat is natuurlijk wel heel makkelijk gezegd en als ik het hier bij zou laten dan zou ik de zo genaamde “enablers” werkelijke geen recht doen. Maar in extreme gevallen heb ik wel moeten toezien dat dit uiteindelijk wel is waar het op neer komt.

Iemand met een behoorlijke verslaving zal namelijk “trek” (ook wel “craving” genoemd) voelen als zo iemand de mogelijkheid ervaart dat er (straffeloos) gebruikt kan worden. Dat is een gevoel dat we als niet-verslaafden niet kennen maar dat lijkt waarschijnlijk nog het meest op het zien van een smakelijke krentenbol met kaas nadat we een dag of drie niet gegeten hebben. Verslaafd zijn betekent meestal niet dat iemand bij het zien van de eerste de beste fles of de eerste de beste dealer door z’n wilskracht heen zakt.

Hoe help ik mijn kind of partner met een verslaving?

Laat ik heel duidelijk zijn: je kan niet zorgen dat iemand zichzelf gaat controleren. Je kunt iemand de voorwaarden geven om zichzelf te gaan controleren.
De verslaving van jouw kind, de verslaving van jouw partner kan nooit jouw “schuld” zijn. Stel jezelf daarin niet zo centraal. Als jouw schaamte in de weg staat om adequaat te reageren op de situatie, als je liever niet reageert omdat het lastig is, omdat je bang bent iemand pijn te doen, dat zal je waarschijnlijk uiteindelijk als “fout” gaan ervaren, achteraf.

Je praat er niet meer over… en dat helpt NIET #verslaving

niet praten helpt niet

De partners praten niet meer over het gebruik en dat is logisch want ooit hebben ze het natuurlijk wel geprobeerd en daar kwam dan geen verandering door op gang, en je wilt natuurlijk ook liever niet praten over iets dat je niet leuk vind. Dat geeft vaak een gevoel van schaamte. En schaamte verstopt zich nou eenmaal het liefste zwijgend in een hoekje.
en dan kan het natuurlijk ook zo zijn dat het misschien toch al een lastig punt zijn uit de eigen jeugd omdat je nogal eens ziet dat kinderen van verslaafde ouders zich toch ergens op een oude psychologische manier aangetrokken voelen tot verslaafde partners

Daarmee komen we op de kinderen die door het zwijgen van de ouders ook niet leren om te praten over middelengebruik en de gevolgen daarvan. Daarom is zal het dan ook weer moeilijker voor hen, later, om zich te laten horen.

“Je praat er niet meer over…” zeggen de partners en de kinderen van iemand met een verslaving… helaas niet, en dat is een signaal…

…

Als jij je zorgen maakt over jouw kind en drugs

Nee, ik zeg niet dat je je geen zorgen moet maken. Maar ik zeg je wèl dat je jezelf minder zorgen hoeft te maken dan je denkt!

Één van de dingen die het meest misgaan tussen moeders en hun kinderen dat is niet dat jouw kinderen zich niet genoeg zorgen maken, het is regelmatig zo dat zij zich juist te véél zorgen maken. En wel om jou!

waarom praten ze niet met hun ouders?

Waarom “je moet er gewoon niet aan denken!” nonsense is bij #verslaving

je moet er gewoon niet aan denken!

Mensen met een verslaving krijgen dit regelmatig te horen van hun omgeving. Ongetwijfeld met de beste bedoelingen maar als oplossing voor verslaving als probleem is het echt onvoldoende. Eenvoudig omdat het als oplossing te simpel is om de drie redenen die ik in dit YouTube-je uitleg.

Ze drinken wel wat later maar als ze dan eenmaal beginnen… #kinderen #alcohol

Ze drinken wel wat later maar als ze dan eenmaal beginnen…

Onderzoek over het afgelopen jaar laat zien dat kinderen ietsjes later beginnen met het drinken van alcohol maar ook het afgelopen jaar zijn weer zo’n 700 kinderen opgenomen met een alcohol vergiftiging.

“Kinderen beginnen wat later. De gemiddelde leeftijd gaat wel omhoog maar als ze eenmaal gaan drinken dan drinken zij zichzelf enorm door het lint”

Dat doet opvoeders toch hopelijk een beetje denken….
Waarom is alcohol zo aantrekkelijk voor onze volgende generatie?
Ik heb geen onderzoek gedaan maar mijn ruime ervaring met onderzoek naar de redenen die er achter gebruik kunnen zitten doet me wel een aantal dingen afvragen.

Dat doe ik hier maar even hardop zodat jullie als ouders je eigen antwoorden kunnen geven betreffende de opvoeding van de kinderen: