Kan je seksverslaving eigenlijk wel sex-positive behandelen?
Debby
Answer:
Er zijn inderdaad nogal wat seks-verslaving definities die leiden tot een missionaris houding van de behandelaars.
En ja, pun is intended. Behandelaars van seks-verslaving zijn nogal eens behoorlijk oordelend en hebben een predikende, moraliserende houding “als jouw seks anders is dan de mijne dan is de jouwe ziek”. Lees verder
Laten we er geen doekjes om winden: Drugs zijn leuk. Seks is leuk. Combineer dit en het wordt leuker.
…maar zoals Cruyff ooit fijntjes fijntjes zei: “ieder voordeel heb z’n nadeel” want er zijn objectief gezien nogal een paar dingen waar je rekening mee kan houden.
“Chemsex” is de combinatie van chemicaliën (drugs) en seks.
Daar zijn veel mogelijkheden voor maar de meest voorkomende is toch wel een combi van een ‘upper’ (een drug waar je wakkerder en energieker van wordt) en van een ‘downer’ (een drug die je rustiger maakt en vooral die de remmingen weghaalt). En in de Nederlandse ‘scene’ is de meest gebruikte combi, die van GHB met XTC. Maar ook héél veel voorkomend is de party-trias van GHB, Coke en Porno. Het gebruik van Tina (-klinkt onschuldig maar is dat niet: There Is No Alternative-Crystal meth) is aan het stijgen in de homoscene en waait langzaam over naar de heteroscene. Ja het is een drug waar sommigen zich even een jonge god door voelen maar er kleven ook forse nadelen aan.
Heel jammer is dat veel behandelaars in NL nogal seks-negativiteit in hun werk staan waardoor mensen vaak (veel) te lang wachten voor zij gaan zoeken naar hulp.
Lees verder
Men staat er niet altijd bij stil hoe duur het onderwerp ‘verslaving’ eigenlijk is, zowel voor kleine bedrijfjes als voor grote organisaties. Daarbij doel ik niet alleen maar op de ziektekosten die er uit voort zullen gaan vloeien, en ook niet alleen maar over de uitval op de werkvloer…
Denk ook eens aan de problemen die er in de communicatie kunnen ontstaan wanneer iemand manipuleerbaar of zelfs chantabel blijkt te zijn als de secretaresse de lege flessen heeft ontdekt of de chauffeur de coke moet halen. Denk eens aan de kosten van de ongelukken of de invloed van near-accidents op de werkvloer. Denk eens aan de inschattingsfouten die kunnen ontstaan doordat iemand letterlijk “z’n hoofd er even niet helemaal meer bij kan hebben”.
Denk ook niet alleen aan alcohol of drugs, denk ook eens aan gokverslavingen, seksverslavingen …en aan het geld dat daarmee gemoeid kan zijn -en dus ook de geldnood die ineens kan ontstaan-.
Lees verder
The Sinclair Methode (TSM) is een hele andere insteek bij het denken over het behandelen van verslaving. Controversieel nog, dat is waar. Maar zeker niet onzinnig en inmiddels ook behoorlijk onderzocht sinds de 80-er jaren.
Het idee is simpel: neem een opiaatblokker (50 mg Naltrexon -of lieverNalmefene-) telkens net vóór dat je een middel gebruikt of jouw verslavingsgevoelige gedrag gaat doen. Daarmee voorkom je namelijk dat de al verslaafde nucleus accumbens nog verder tot verslaving geprikkeld wordt door de endorfines die vrijkomen door het uitvoeren van dat verslavende gedrag, bijvoorbeeld het drinken van alcohol, of het gokken, of de seks-in-het-kader-van-een-porno-verslaving.
De nucleus accumbens is de kern in het motivationele circuit van het brein die maakt dat het middel of het gedrag het zó belangrijk voelt, dat het zo ontzettend belangrijk voelt om te drinken/ gokken/ seksen dat je er geen weerstand meer aan kunt bieden -verslaving dus-. De Naltrexon (of liever Nalmefene -Selincro-) blokkeert het de uitwerking van het gebruik op het motivationele circuit, het rewardsystem, terwijl het tegelijkertijd wel de verslavende “input” krijgt. Door de mu-receptoren geblokkeerd worden door deze vorm van (de binding is immers veel sterker zodat zelfs bestaande opioïden uit de receptor geduwd worden. De werking van de alcohol -die ook via deze weg een sterk verhogend effect op de dopamine heeft- bereikt dus de nucleus accumbens niet.
Anders gezegd: je doet wat normaal de verslaving zou versterken maar die versterking van het gedrag treedt niet op. De positive reïnforcement van de drug wordt verminderd en vooral: de verwachtingsdrift van de Nucleus Accumbens wordt doorkruist. Je bent dus als het ware de verslaving farmacologisch aan het “ont-leren”.
Maar reken jezelf niet rijk: Lees verder
Laat ik het nogmaals héél duidelijk zeggen: ik ben geen arts en schrijf dus ook géén medicatie voor en ik raad altijd aan om medicatie via een behandelend arts te verkrijgen. Maar dit is natuurlijk net als bij streetdrugs. Je kan in (dure) campagnes zeggen tegen mensen: “Just say No!” en meet vervolgens het resultaat. En keer-op-keer blijkt weer: deze aanpak heeft erg, erg weinig resultaat. Je bereikt vaak veel meer door mensen te begeleiden als zij toch drugs willen gebruiken. Zo zijn er ook méér dan genoeg redenen om het toch liever zelf te doen en niet als “verslaafde” in de boeken terecht te komen. Dus als je reëel bent mag je verwachten dat er mensen zullen zijn die hun Naltrexon niet via hun arts aanschaffen. Voor deze groep, om ellende te voorkomen: Lees verder
als je snapt hoe het zit krijg je ineens véél meer grip op de situatie
Ik kan jou helpen om te snappen wat er onder jouw verslaving speelt en weer controle te verkrijgen. Laten we samen praten en lees ondertussen deze info:
Vraag:
Waarom kan ik nergens een groep vinden waar ik, net zoals de AA voor alcohol verslaving, zèlf naartoe kan met mijn seksverslaving?
Antwoord:
De wens is legitiem en begrijpelijk. De ellende is alleen dat je vaak enige ‘monitoring’ van buitenaf nodig hebt om het goed te laten gaan.
Laat me het probleem even schetsen…
Lees verder
Ja, natuurlijk hebben we het bij het bespreken van seksverslavingen (en het verschil met een gezonde hoeveelheid seksualiteit) ook over dingen als masturbatie en porno. Uiteraard!
Hoe komt het toch dat mensen daar verbaasd over zijn.
En wat zegt dat over mensen zelf, als ze zich vervolgens afvragen of ik “dat dan wel niet reuze spannend zal vinden”. Gevolgen van seks als taboe, denk ik dan, ondanks alles dat we overal kunnen zien op het world wide web…
TED-talks om taboes te doorbreken:
Lees verder
Wanneer je (gratis) vragen wilt stellen op het gebied van verslaving, over oorzaken of omgang met verslavingen van uzelf of over de omgang met een verslaving van iemand anders dan kunt u dat doen op het spreekuur maandagen 18:00-19:00 uur.
Lees verder
Vrouwe justitia
5 jaar cel en ontzegging van de bevoegdheid zich als therapeut op te mogen stellen. De advocaat van Keith Bakker gaat in beroep maar zal het niet makkelijk krijgen.
Begrijp mij goed, ik weet niet wat de waarheid is. Ik vind het jammer voor zijn cliënten, ik vind het jammer voor mijn beroep en de naam die het krijgt en ik vind het ook jammer voor hem zelf.
Ik heb wel eens zitten praten met Keith Bakker en het was een bevlogen mens. Aan de andere kant was het rekening houden met grenzen misschien niet altijd zijn ‘best ontwikkelde eigenschap’. Dat maakt aan de ene kant dat hij zich in kon zetten zoals andere mensen zich waarschijnlijk niet zouden inzetten. Dat maakte dat hij zich kon verzetten tegen de maatschappelijke regeltjes en zo goed zijn eigen ding kon doen.. Maar mogelijk maakt dat aan de andere kant ook dat hij grenzen is gepasseerd die hij niet had moeten overschrijden.
Is er sprake geweest van verkrachting?
<<<< lees deel 5 <<<< |
Na de overeenkomst met andere verslavingen nog een laatste pagina met een paar korte opmerkingen over de behandeling van de afhankelijkheid aan sex.
—–
Image via Wikipedia
Verketteren was natuurlijk ooit de basis van verslavingsbehandeling: “u bent geen goed Christen” -of “geen goed arbeider” in het communisme-) maar inmiddels weten we dat het veroordelen eigenlijk voornamelijk tot extra schaamte en daarmee tot minder verandering leidt. In moderne verslavingsbehandeling is er oog voor de prettige gevoelens die een ‘middel’ geeft. Het doel van moderne verslavingsbehandeling is ook niet zo zeer abstinentie maar veel meer dat het een gewenste plek krijgt in je leven. Lees verder
<<<< lees deel 4 <<<< |
>>>> lees deel 6 >>>> |
Na de eerdere uitleg van verslavingsaspecten, nu nog wat algemene termen en hun betekenis bij deze vraag
—–
Tot zo ver de dingen die je bij jezelf of bij jouw partner of vriend(inn)en kunt herkennen.
Er zijn nog een paar overeenkomsten tussen andere verslavingen en mensen die toe moeten geven afhankelijk te zijn geworden van seks.
Onder een verslaving kruipt vaker wel dan niet een ‘issue’ uit. Dat bedoel ik op geen enkele manier veroordelend en iedereen heeft z’n eigen issues. Maar verslavingen hebben daarin wel een eigen dynamiek. dat is ook logisch want een ‘fix’ geeft natuurlijk, zeker in het begin, een instant goed gevoel. En de genieter (aan het begin) van die fix, die kan daar natuurlijk ook zijn onaangename gevoelens weg werken. Dat kunnen allerlei gevoelens zijn door van allerlei dingen. Lees verder
<<<< lees deel 3 <<<< |
>>>> lees deel 5 >>>> |
Na de verschuiving van prioriteiten nog een aantal gedragsveranderingen door de neurologische veranderingen aan het genotcentrum -of motivationele circuit-
—–
Een ander ding waar verslaving aan herkenbaar wordt is het verlies van controle. Zoals de beginnend alcoholist zich voorneemt dat ie na drie, vier drankjes zal stoppen maar die merkt dat het er iedere keer meer worden dan bedoeld. Ook ‘seksverslaving’ krijgt op een gegeven moment dat punt waarop je, telkens achteraf natuurlijk, merkt dat je niet meer makkelijk kunt stoppen als je eenmaal startte.
Laat ik nogmaals duidelijk zijn: er is niks mis met een quickie. Er hoeft niks mis te zijn met iemand die ’s ochtends of ’s avonds laat nog eens een beetje met zichzelf speelt. Maar als je merkt dat je daardoor steeds vaker te laat op je werk begint te komen omdat het te lang duurt… Vraag jezelf dan gerust eens af of dat je mogelijk de controle aan het verliezen bent op een ‘quick fix’ die jouw levenskwaliteit misschien inmiddels eerder benadeelt dan vooruit helpt.
<<<< lees deel 2 <<<< |
>>>> lees deel 4 >>>> |
Na de inleiding en eerste veranderingen staat op deze pagina vooral de verschuiving van prioriteiten (door de neurologische veranderingen aan het genotcentrum -of motivationele circuit-) op de voorgrond
—–
Hier laat verslaving zich van de kant zien waardoor verslaafden zo’ slechte naam hebben in onze maatschappij. door die programmering van ons genotcentrum ontstaan verschuivingen in onze prioriteiten: de Priority Shift. Net zoals een keurige huisvader een supermarkt berooft als hij niet te eten heeft, zo wordt het verkrijgen van de bevrediging van de verslaving steeds meer aandacht en prioriteit. Mensen die zichzelf voelen als ‘seksverslaafd’, die raken gaandeweg steeds meer gepreoccupeerd met seks en zijn met weinig anders meer bezig. Het schuift steeds naar voren in hun gedachten en het is lastig om jezelf te stoppen om te denken in die richting wanneer het eenmaal is opgestart. Seksuele fantasieën, plannetjes voor seksuele escapades, denken over manieren om te scoren komen steeds meer naar voren.
Ook de hele waarneming wordt er gaandeweg steeds meer door gestuurd. Net zoals je bij een toenemende honger steeds meer broodjes en snoepjes lijkt te zien (soms zelfs terwijl het eigenlijk een rode knoop op tafel lag, ofzo), zo ga je seks zien waar een ander dat niet ziet.
Je ziet bijvoorbeeld seksuele mogelijkheden waar een ander ze echt niet zou zien en je ziet toegankelijkheid of ‘zin in’ bij mensen die er eigenlijk helemaal niet mee bezig zijn.
Lees verder
<<<< lees deel 1 <<<< |
>>>> lees deel 3 >>>> |
Zoals ik in de deel 1 van deze serie vertelde beginnen we hier een aantal kenmerken te beschrijven die zouden kunnen helpen bij de vroeg-signalering van een verslaving aan seks:
—–
Verslavende middelen zijn vaak, niet altijd, bifasisch. Dat wil zeggen dat er eerst een positieve kick kant aan zit, gevolgd door een kater. Dat blijkt ook te gelden voor gedragsverslavingen zoals ‘seksverslavingen’. Dat er de kant van een positieve kick aan seks zit, dat is de meeste mensen wel vrij duidelijk. Sterker nog, een orgasme is een van de sterkste lekkere gevoelens die een mens op natuurlijke wijze kan meemaken.
Maar een kick kan je ook gebruiken om ellende situaties te verbloemen. Een ‘Quick fix’ kan maken dat je in een rottige situatie blijft zitten omdat ie zo toch wel leuk genoeg is om uit te blijven houden.
Met die kick zit het dus wel goed… Die is er wel… Maar een kater?
>>>> lees deel 2 >>>> |
Bij iedere vorm van verslaving ontstaat telkens weer de zelfde discussie: “moeten we dit nou echt al verslaving noemen?” Dat wordt nog wel eens ontkenning en weerstand genoemd maar ik vind die vraag eigenlijk toch wel volledig terecht! We strooien namelijk nogal lustig met diagnoses, de laatste tijd. Sportverslaggevers vragen sporters die niet op het podium terecht komen gelijk of ze “depri” zijn omdat ze niet hebben gewonnen, iedereen die een klein beetje meer energie in z’n donder heeft dan het landelijk gemiddelde, die krijgt van de omgeving al snel het label ADHD aan z’n neus. Iedereen die zich heeft laten verleiden tot een buitenechtelijke relatie moet volgens de media “nodig maar eens in therapie moet voor seksverslaving”. En wanneer je op school gepest bent, dan wordt dat al snel “traumatisch” gevonden. Dat zijn stuk voor stuk bestaande en vooral ook heftige aandoeningen waar we best eens iets minder ‘makkelijk’ mee zouden kunnen strooien. Omdat ik me soms erger aan het feit dat er wel erg makkelijk gestrooid wordt is dit stuk wat uitgebreider geworden en geeft ik het dus de vorm van een korte serie.
Back to topic: dat makkelijke strooien met diagnoses, dat geld ook voor “verslaving”, en in deze neo-puriteinse tijd dus ook absoluut voor een verslaving aan seks. Lees verder
Integrative Addiction Coaching: PraatmetHans.nl 