Over Zelfmoord en Middelengebruik…

Alyssa Monks… schildert hopeloos verdriet

Er is een duidelijke samenhang tussen middelengebruik en (de kans op) zelfmoord dus nu er een (terechte) campagne bezig is tegen zelfmoord door 113online.nl* wil ik graag ook even duidelijk maken hoe de relatie tussen middelengebruik en suïcide kan liggen.

Je weet misschien van mij dat ik niet per sé tegen gebruik ben, maar het is natuurlijk wel zo dat de kans op suicide veel groter wordt onder invloed. Met name voor alcohol is dat goed onderzocht en het blijkt dat de kans op zelfmoord zo’n 15 keer groter wordt wanneer iemand gedronken heeft…. Waarom is dat?

Zelfmedicatie of oefening (met medicatie?)

Veel mensen gebruiken hun middel vooral als zelf-medicatie… “moodication” zal ik maar zeggen.
Omdat je in een andere ‘mood’ wilt komen gebruik je een middel naar keuze om daar terecht te komen ‘in je hoofd’ waar je terecht wilt komen. Of we gebruiken omdat we aan bepaalde eisen willen kunnen voldoen waar we niet aan kunnen voldoen zonder onze oppeppertjes of  rustgevertjes of afleidingen. De dingen die we moeten, die hebben soms een zelfmedicatie  (“mustication“) nodig in ons brein. Dat kan chemisch veroorzaakt worden in ons brein of we kunnen gedrag hebben dat (vaak appèl doet op onze oerhersenen: ‘lekker’ duidelijke afleidingen zoals adrenaline door ruzie, harde seks en extremere risico’s. Of juist rust door door veel eten of juist hongeren.
Daardoor ontstaat vaker wel dan niet iets dat ik ik altijd met “emotionele afhankelijkheid” aanduid, in mijn ogen minstens de helft van wat de mensen die er weinig genuanceerd tegenaan kijken “verslaving” noemen.

Maar het lastige van zelf-medicatie is dat degeen die de medicatie ‘voorschrijft’ tegelijkertijd ook degene is die degene is die de medicatie slikt…

Waarom is “diep ademen” onzinnig èn zinnig bij paniek klachten?

Veel mensen zeggen dat zij verslaafd zijn maar eigenlijk valt dat behoorlijk mee. Ze hebben zichzelf alleen geleerd dat hun slaappillen of alcohol hun paniekaanval kan opvangen en zodoende hebben zij zichzelf afgeleerd om op andere manieren tot rust te komen.
Als er dus weer sprake is van van “dat opkruipende gevoel” dan lijkt er géén andere optie dan drinken (of slikken). Want dat gevoel wordt gewoon te groot om uit te houden. Dus je moet wel voor je gevoel. Het gevoel van de angst zelf -en al zeker van de angst voor de angst- bepaalt dan wat er moet gebeuren… er lijkt gewoon werkelijk geen andere optie!

“Zelf-medicatie” #terminologie #verslaving

Mensen hebben soms problemen die ze gevoeliger maken voor middelen die tot een verslaving kunnen leiden. Chronische pijn, depressie, sociale angsten, AD(H)D onzekerheid…. je merkt vaak dat een bepaalde drug zoals alcohol, of coke heel aardig werkt  om minder last te hebben van jouw ‘ding’. Het vervelende is dat het zo aardig werkt… op de korte termijn. Maar een arts (als ie op de goede manier wordt geïnformeerd)  zou je dat middel niet op die manier voorschrijven door het risico op verslaving.

Dus dan doen we het zelf wel :-S

Hoe kan ik het dopamine-gehalte in mijn brein verhogen?

Hoe kan ik in het nieuwe jaar het dopamine-gehalte in mijn brein verhogen?

Goede voornemens voor het nieuwe jaar

English: The PET images show that repeated exposure to drugs depletes the brain’s dopamine receptors, which are critical for one’s ability to experience pleasure and reward. (Photo credit: Wikipedia)

Ik krijg nogal eens de vraag “Hans, hoe kan ik het dopamine-gehalte in mijn brein verhogen?”
Bepaalde dope (met name cocaïne bijvoorbeeld) kan namelijk zorgen voor een vrij langdurige vermindering van het dopamine gehalte in de basale en frontale gebieden van een brein. Dan lijkt de oplossing simpel: “als er te weinig in dat brein zit dan gooi je er toch gewoon wat extra in?”
Ik moet helaas de hoop op zo’n “quick fix” even ‘nuanceren’…

Ik snap uitstekend dat je zo min mogelijk last wilt hebben van een leefstijl die het dopamine gehalte een tik heeft gegeven. Want het dopamine gehalte op de juiste plekken in ons brein is belangrijk voor ons welbevinden (en dus ook het doel van mijn therapie-vormen). En als dat je ziet dat er -onder andere bij aandoeningen als ADHD en depressie- een dopamine gebrek te zien is in sommige brein-gebieden, dat maakt duidelijk hoe belangrijk dit stofje kan zijn.

Link

Kijk, dàt vind ik nou een aardig initiatief in het oosten van het land (onder de vleugels van Tactus) dat aansluit bij fatsoenlijke en moderne manieren van verslavingszorg. Niks vingertje, maar hulp bij feesten.

Veel mensen verzuchten dat hun leven min-of-meer zal ophouden als zij zullen gaan stoppen met drinken / snuiven / slikken “omdat het vanaf nu nooit meer zo leuk kan worden als vroeger”. Het is aanvankelijk zelfs onvoorstelbaar voor veel mensen dat er ooit nog feestjes gevierd zouden kunnen worden zonder dat er voldoende is gebruikt om in een “feeststemming” te komen.

Op http://www.smartconnection.nl/ is een leuke aanzet dat feesten nuchter ook leuk kan zijn.

…

Ben ik seksverslaafd of ben ik een gezonde geile donder? -5-

<<<< lees deel 4 <<<<

>>>> lees deel 6 >>>>

Na de eerdere uitleg van verslavingsaspecten, nu nog wat algemene termen en hun betekenis bij deze vraag

—–

Andere Verslavingsterminologie

Tot zo ver de dingen die je bij jezelf of bij jouw partner of vriend(inn)en kunt herkennen.
Er zijn nog een paar overeenkomsten tussen andere verslavingen en mensen die toe moeten geven afhankelijk te zijn geworden van seks.

Zelfmedicatie

Onder een verslaving kruipt vaker wel dan niet een ‘issue’ uit. Dat bedoel ik op geen enkele manier veroordelend en iedereen heeft z’n eigen issues. Maar verslavingen hebben daarin wel een eigen dynamiek. dat is ook logisch want een ‘fix’ geeft natuurlijk, zeker in het begin, een instant goed gevoel. En de genieter (aan het begin) van die fix, die kan daar natuurlijk ook zijn onaangename gevoelens weg werken. Dat kunnen allerlei gevoelens zijn door van allerlei dingen.

Overmatigheid versus biologische verslaving of juist psychologische afhankelijkheid

bijvoorbeeld: alcoholmisbruik of alcoholafhankelijkheid (DSM IV)

(zie voor een prezi over het verschil tussen afhankelijkheid en verslaving: biologische verslaving of juist psychologische afhankelijkheid – de 2 lagen van een verslaving)
Bij het bekijken van de problemen door “verslavende middelen” is het handig om zaken niet teveel op één hoop te gooien. Verslaving heeft het al zo in zich om een onoverzichtelijke toestand te worden. Dan is het handig om in dingen een beetje te scheiden zodat je overzicht kunt blijven houden.
Als er onduidelijkheden zijn rond verslaving dan zijn er aan die onduidelijkheden en die spraakverwarringen meestal grofweg drie aspecten te herkennen: “middelenmisbruik” of “overmatig gebruik”, “lichamelijke verslaving” en “psychologische afhankelijkheid”.

Middelenmisbruik of overmatig gebruik is namelijk niet hetzelfde als een (biologische) verslaving of een (psychologisch/emotionele) afhankelijkheid. Natuurlijk kunnen de laatste twee ertoe bijdragen dat