Voor de omgeving van iemand met een goed geoefende verslaving
Er zijn een aantal dingen die de omgeving van een verslaafde mag weten over verslaving. En dit is niet leuk om te lezen maar enorm belangrijk om goed te onthouden.
Verslaving is een patroon, een chronische aandoening in het emotionele leven en in het brein die zorgt ervoor zorgt dat er in de relaties en in het leven en werk van de verslaafde een patroon ontstaat dat langzaam steeds verder uit de hand loopt. De behandeling ervan moet je dan ook niet zien als de behandeling van een simpel griepje. Het is een patroon dat steeds op kan treden. Telkens weer en het wordt ofwel steeds meer ofwel steeds minder. “Over” zal het nooit zijn. Een brein vergeet slecht en ook als is op een gegeven moment het gebruik van de verslaafde misschien tijden lang nul of gecontroleerd blijft, het patroon gaat omhoog of omlaag of het blijft op een zelfde niveau hangen.
Patroon visie
Als we verslaving als een patroon gaan zien waarin het gebruik erg belangrijk is -maar niet eens altijd bepalend- dan betekent dit een aantal dingen (over de volgorde kan je het oneens zijn maar iedere ervaren verslavingsbehandeling kent het:
- Allereerst: zoek niet naar genezing. Geloven in genezing is een valkuil want als je dat begint te geloven dan maakt dat dat je niet meer voorzichtig hoeft te zijn. Dus dat je niet meer let op het patroon.
- Het middel zegt niet alles. Er hoeft zelfs nog geen gebruik te zijn geweest terwijl het patroon al wel de verkeerde kant op gaat. Maar dat is aan de persoon met een verslaving om dat zelf te leren inzien! Jij kunt daar jouw ideeën over hebben en die kunnen nog goed zijn ook. Maar daar gaat het niet om. Het gaat er om dat iemand zelf de kennis krijgt en de (zelf)verantwoordelijkheid leert nemen voor z’n eigen patroon.
- Dat kan iemand niet alleen! Maar nog veel belangrijker: dat kan je niet voor iemand doen! Iemand leert niet verantwoordelijkheden te nemen door ze af te pakken. Iemand kan wel leren om eindverantwoordelijkheid te nemen door deelverantwoordelijkheden (mogelijk tijdelijk) te delegeren aan liefhebbende anderen.
- Heel belangrijk is om het volgende goed te beseffen: jij kent iemand NIET!
In het regelmatig gebruik heeft iemand een deel van zichzelf voor zichzelf verborgen gehouden. Zo iemand kent zichzelf niet eens. Dus onthou dat je er van uit mag gaan (in 100% van de gevallen) dat jullie relatie zal veranderen.Als iemand het patroon van verslaving afwikkelt dan gaat iemand zichzelf op een nieuwe manier zien in de spiegel, iemand gaat jou met een nieuwe blik bekijken en zien en iemand zal ander dingen laten zien… De relatie verandert en dat is de bedoeling!
Daarbij is de kans best groot dat je hele stukken van “de ouwe …” terug gaat zien, zoals je iemand kent van vroeger.
- Als er niks verandert en iemand stopt alleen maar met gebruik dan kan je er echt in de meeste gevallen van uitgaan dat iemand weer uit zal gaan glijden en terug zal gaan vallen…
- Want wilskracht is niet voldoende voor langer durende verandering (zelfs al ziet het er nog zo gerustellend uit: zie -1-)
- De volgende regel geldt dan ook nooit 100% maar wel vaak:
Hoe minder er verandert, hoe minder er blijkbaar verandert is.
Als je geen nieuw gedrag ziet dan is er vaak ook niet zo veel belijvend veranderd. Meestal zie je dat de mensen die een echte verandering maken in hun leefstijl (met als onderdeel daar van dat zij anders omgaan met chemicaliën) de beste kansen maken op succes in het veranderen van hun patroon.
- Het is een patroon met een begin. Dus hoe vroeger je begint met gebruik hoe groter de kans op verslaving en omgekeerd: Hoe vroeger (of hoe sneller) je met behandeling begint en hoe meer je daar ook mee door blijft gaan, hoe beter de resultaten, hoe kleiner de schade.
- Ook als er terugvallen zijn dan betekent dat niet dat de behandeling geen zin heeft.
Struikelen en opstaan hoort bij het proces omhoog en dat moet je in calculeren.
- In de periodes dat iemand door het gebruik wordt meegesleept dan gelooft iemand de dingen die ie zelf zegt. De hele wereld ziet duidelijk dat iemand soms heel dom denkt. En de volgende dag kan iemand soms ook werkelijk oprecht niet meer voorstellen dat ie zo dom dacht over z’n leven. Maar op dat moment gelooft iemand wat ie zegt. In die zin is het niet altijd zo dat ie liegt (zelfs als ie de volgende ochtend zelf liever gelooft dat ie loog omdat ie zich het niet wil kunnen voorstellen dat ie zó dom denkt op dergelijke momenten.
- Belangrijk om te onthouden: het gaat NIET over jou!. Dat lijkt zo en dat voelt zo omdat er mogelijk tegen jou wordt gedraaid met de waarheid.
M.a.a.r. .d.a.t. .z.e.g.t. .a.l.l.e.m.a.a.l. .n.i.k.s. .o.v.e.r. .j.o.u.!!! Het zegt mogelijk wel iets over de hevigheid van de trek die iemand ervaart (zelfs als ie zelf niet in de gaten heeft hoeveel trek ie heeft). Maar het is gericht op het verkrijgen van het verslavend middel en jij staat daarbij min-of-meer toevallig in de weg. - Als jij de verslaving helpt dan help je de verslaafde NIET. Als jij iemand naar z’n dealer rijdt omdat het zulk slecht weer is, als jij iemand geld geeft voor eten en geen eten geeft, als jij voor iemand een enabler bent, dan sta je aan de kant van het patroon dat iemand helpt weg te zakken.
An “enabler” is someone that feeds the hand that bites…
- Als verslaving een patroon is dan is het dus belangrijk dat patroon te verstoren. Sleur is killing. Dus als jij het inmiddels goed vindt dat iemand in een patroon zit waarin gebruik normaal is geworden dan ben je daarmee een enabler, iemand die het patroon verder laat uithollen.
- Een patroon in een leven duurt lang. Dus ga voor de lange adem. Gemiddeld genomen (!) kost het bij een goed geoefende verslaving het doorbreken van een verslavingspatroon vier tot vijf jaar voordat de kans op terugval weer onder de 15% valt… en 15% is de de landelijk gemiddelde kans.
- Er is hoop. Honderd duizenden mensen stoppen hun verslaving en veranderen hun patroon. Veel mensen (het grootste deel zelfs) eigenlijk zonder opnames of ‘officiële verslavingszorg’.
- Daarom moet je zorgen dat je over houdt. Een verslavingspatroon zuigt de energie en de hoop van de omgeving weg. En omdat het zo pijnlijk is dat iedere keer jouw hoop de grond in wordt geboord zul je jezelf op een gegeven moment gaan beschermen door minder van iemand te gaan houden. Hoe veel je ook van iemand houdt, op een bepaald moment is het op.
- Dat moment moet je vóór zijn want wat ik zei, er is dus altijd hoop. Dus zorg voor voldoende van wat de Amerikanen noemen “tough love”. Zorg ervoor dat je liefdevol afstand neemt en iemand liefdevol terug gooit op de eigen verantwoordelijkheden want als je dat niet doet, dan komt iemand straks een keer uit de kliniek en dan is er niemand meer die van hem houdt. Dan is er alleen nog maar wantrouwen… Dat maakt het echt heel erg moeilijk om je nog nieuwe veranderde patroon vast te houden.
Als ik je hier bij kan helpen, laat me dat dan weten. Vaak is het zo dat je iemand met een verslaving goed kan helpen juist door de omgeving van zo iemand te behandelen. Daar heeft de mens met een verslaving vaak veel meer aan omdat de veranderingen dan ook van om ‘m heen af komen en niet vanuit een enkel gesprek met een behandelaar op een moment dat ie toch niet teveel trek heeft (want anders was ie namelijk niet gekomen).
ook gebruikt binnen “stop de verslaving.nl: addiction coaching”
Blijft me nog te zeggen:
sterkte voor alle partijen want patronen zijn soms knap lastig te doorbreken. Maar samen komen we het verst, schrijf even:
Aan de slag?: Praat eens met Hans .. *klik*
Of eerst eens een kopje koffie drinken om je te informeren?
• Gratis en zonder verplichtingen •
zelfs geen email-adres als je niet wilt 🙂
Integrative Addiction Coaching: PraatmetHans.nl 